miércoles, 2 de noviembre de 2011

COSINAS DE ANTIS

El tiu Aquilinu "El Sastri", cumu mienta el su moti, era el sastri del pueblu, peru tamien era un hombri mu enterau a tentu del sabel y tamién mu leiu y algu filosufu. A mi amigu y vecinu, de cuandu yo era muchachu, Pacu "El Nin" i a mi, mos gustaba muchu dil con el de paseu al Barreritu i mus esplicaba cosinas de cencias que el tamien abia leiu de cuandu era chiquinu en la´scuela. Cumu sastri, dicia la genti qu´era mu guen sastri i que hacia guenus trajis y guenus calzonis y pantalonis de pana, i mu bien hechus.
M´ancuerdu tamién de la mi calli, ondi yo naci, hecha toa de piedras. I tamién m´ancuerdu de los mis vecinus, qu´era genti muy guena y mu socorría.
La calli, pol aquel entoncis, era la calli Caganchas i aluegu dispues, la pusierun la calli El Liriu. Los mis vecinus eran, tiu Pedru "Angora", Tia Maria, Tia Carlota, Tia Paula, Tiu Marianu, Tia Antonia "Canchala", la madri de mi amigu Santiagu "El Canchal", i un poquinu mas parriba de la calli, palli pal arroyu e "La Rospila", vivian Tia Daniela (que la poias vel muchas vecis, meandu de pie en meta la calli, mentris que se comia un cachu pan con azetunas) y tia Ulalia "la de las cabras", (que cuasi siempri diba escalza pol la calli). Eran toas mujeris mu dispuestas y mu trabajaoras. Pol las tardis, cuando hacia guen tiempu, las mujeris mas viejas se enreaban a jugal a la loteria (esu qu´ara llaman bingu) en la calzá e tia Paula; i los hombris se iban a chal la partia an ca tiu Grabiel o an ca tiu Felis "El molineru" (que siempri iba vestiu con chambra y sombreru de pañu; y tenia mu mala lechi)
Mentris tantu, mi amigu Santiagu "El Canchal" i yo, dispues que saliamus de la´scuela, mus ibámus pal Matorral a chali a los burrus i a taponal las gallinas, i palli pasabámus la tardi entretenius con esus enreus

No hay comentarios:

Publicar un comentario